Joker (2019)

4 Ekim 2019’da vizyona giren 122 dakika süreli Joker (2019) dram, suç ve gerilim unsurlarını barındırıyor. Todd Phillips tarafından yönetilen filmin hikayesi zihinsel problemleri olan bir komedyenin etrafında dönüyor: Arthur Fleck. Bu rol 1974 Porto Rico doğumlu Amerikalı aktör Joaquin Phoenix tarafından canlandırılıyor.

Filmin konusu şöyle: Gotham City sakinlerinden Arthur Fleck babasız büyümüş, başarısız bir palyaçodur. En yakın arkadaşı olan ve oğlunun dünyaya neşe ve mutluluk getirmek gibi bir amacı olduğunu düşünen annesinin Happy (Mutlu) diye hitap ettiği Arthur’un hayatının lakabıyla alakası yoktur. Toplumun görmezden geldiği, dışladığı, kötü muamele ettiği yalnız bir adamdır kendisi.

Geçinmek için gündüzleri palyaço maskesini takarak insanları eğlendirmeye çalışan Arthur, gece olduğunda çok farklı bir maske takmaktadır. Annesinin taktığı lakap içindeki acıyı gizlemesine yardımcı olmakta ama onu hissetmesini engelleyememektedir.

Çevresindekilerin acımasız, zorbaca davranışlarının etkisiyle psikolojisi giderek daha çok bozulur. Topluma yabancılaşan, kendi kimliğinden uzaklaşan komedyen zaman içinde suça eğilimli biri haline gelmeye başlar ve bu durum onu alter egosuyla yüz yüze getirir: The Joker.

IMDB puanı an itibariyle 8.8 olan filmin oyuncu kadrosu şu isimlerden oluşuyor: Joaquin Phoenix (Arthur Fleck), Robert de Niro (Murray Franklin), Zazie Beetz (Sophie Dumond), Frances Conroy (Penny Fleck), Brett Cullen (Thomas Wayne), Shea Whigham (Dedektif Burke), Bill Camp (Dedektif Garrity).

Joker (2019) İzleyici Yorumları

*Bir başka Joker temalı filmin bu kadar büyük bir heyecanla karşılanmasını ve film hakkındaki olumlu yorumları abartılı bulan biriydim. Ama burada yanıldığımı söylemek için bulunuyorum. Bu film nadir görülen büyük bir sinema başarısıdır. Bir nevi yeniden çekim olmasına rağmen bağımsız, orijinal hikayesi tepeden tırnağa kusursuzdur.

Joaquin kanıyor, ter içinde kalıyor ve bu görkemli gösteriye her damlasını katıyor. Heath Ledger onunla gurur duyardı. Bu kuşkusuz Heath’ın Joker performansından bu yana görülen en büyük oyunculuk performansıdır. Joker (2019) bittiğinde bütün seyirciler kendilerini bir karakterin dünyasına ve varlığına taşıyabilecek bir film izlediklerini düşünüyorlardı. Bu bir sinema şaheseri olarak anılacak, önünde saygıyla eğilinecek bir yapım.

*Unutulmaz bir performans, şimdiye kadar görülen en iyi karakter gelişimi ve sonuç olarak olağanüstü bir film.

Arada bir film piyasasına insanın üzerinde gerçekten bir etki yaratan bir film geliyor. Joaquin’in performansı grotesk, unutulmaz ve rahatsız edici. Zaman zaman izlenmesi zor…ama çok büyüleyici, onu gözünü kırpmadan seyredeceksin. Trajik, ama trajedinin yanında cidden eğlenceli anlar da var. Bazen aynı anda birden fazla duygu uyandıran duygusal bir rollercoaster.

*Gerçekten bir şaheser, 2019’un en iyi filmi, son on yılın en iyi filmlerinden biri. Gittiği yerde Heath Ledger’in yüzünde bir memnuniyet ifadesi belirmiş olmalı. Olağanüstü bir yönetmenlik, sinematografi, müzik ve oyunculuk gösterisi.

*Bu, kendini yalnız ve izole edilmiş hissetmekle ilgili bir film. Sebebi anlıyorsun ve karakter için üzülüyorsun. Birçok kişi bu filmi izleyecek ve şiddeti teşvik ettiğini düşünecek. Ama gerçekte bu film her birimizi daha iyi bir insan olmaya teşvik etmeli. Herkese saygılı davranmalıyız, kimsenin kendini izole edilmiş gibi hissetmesine yol açmamalıyız.

*Bazılarının neden bu filmden nefret ettiğini anladım. Politik mesajlar yüzünden ve bazı insanların Arthur’un deliliği ile  empati kuracağını düşündükleri için. Hadi ama, konu bu değil ve asla da olmayacak. Bu başyapıtın tadını çıkarın, çünkü Phoenix ve Phillips bu filmde kendilerini aştılar. Oyunculuk, müzik ve sinematografi akıllara ziyan seviyede!

*Joaquin Phoenix’in bu filmle Oscar alamadığını düşünelim. O zaman Oscar yürürlükten kaldırılmalı. Phoenix, şimdiye kadarki birçok kere duymuş olabileceğiniz gibi, harika! Ama Tod Phillips burada şu ana kadarki en iyi performansını sergiliyor. Kullandığı hikaye çizgileri ve görseller tam anlamıyla nefes kesici.

Dürüst olmak gerekirse çok şiddetli sahneler var ve onlar rahatsız edici. Ama açıkçası filmle ilgili bütün o tartışmalar yüzünden daha fazlasını bekliyordum. Genel olarak müthiş bir filmdi. En iyi film, senaryo, yönetmen, oyuncu ve sinematografi dallarında Oscar’a aday gösterilmesi gerekiyor.

*Aman Tanrım! Oyunculuk, sinematografi, ses tasarımı ve senaryonun kendisi olağanüstü. Bu film bir zafer. Phoenix Oscar’ı kazanmayı hak ediyor.

*Sonunda gerçek bir film izledik. Bu film, seyircinin ahlakla ilgili birçok konu üzerinde, özellikle de Joker’in yaptığı kötü tercihler üzerinde düşünmesini sağlar.

Joker , bu filmde rekabet ettiği diğer filmlere göre kendinizden daha çok şey bulabileceğiniz bir film. Filmin toplumun genelde düşündüğü gibi her yönden yüzde 100 kötü olmayan “kötü” insanlarla ilgili daha gerçekçi bir bakış açısı verdiğini düşünüyorum. Ne zaman Joker’in duygularını paylaşacağınızı (Hikayenin başlangıç kısımlarında) ve ne zaman onun bir tehdit olarak tanımlanması gerektiğini (Bazı kötü tercihler yapmaya başladığında) bilmek önemlidir. Bu film hafif, eğlenceli bir seyirlik değildir. Yalnızca onu parçalar halinde ele almaya ve eleştirel olarak düşünmeye istekli yetişkinler içindir.

*Gerçek bir başyapıt, bir şaheser! Müzik…Yoğunluk…Gerçekçilik…Hikaye…Performans…Her şeyin mükemmel bir kombinasyonu. Bunu görene kadar Joker gibi bir karakterin gerçek olabileceğini hiç düşünmemiştim. Hikayenin bu kadar mükemmel olmasını beklemiyordum. Çok fazla şok edici dönüş oldu ve bu gerçekten bugünün toplumunu temsil ediyor.

*Arızalı, kırık bir adamın ağıdı. Deliliğe düşüşün mükemmel bir portresi ve Joaquin Phoenix bunu kusursuz bir performansla resmediyor. Mükemmel bir müziği olan unutulmayacak bir film.

Joker (2019): İzledikten Sonra

Nurşen’e dedim ki, “Gel gidip şunu seyredelim,” dedim, “Birkaç gün içinde gidelim,” dedim, “İyi bir filme benziyor, kaçırmayalım,” dedim.

İyi ki de demişim. Gerçekten, ama gerçekten çok iyi bir film bu. Joaquin Phoenix oyunculuğuyla düşman çatlatabilir, adam öldürebilir, dağları devirebilir; o derece. Müthişti.

Hikayesi, müzikleri, geri dönüşleri, her şeyi iyiydi filmin.

Arthur Fleck ruhsal sorunları olan bir insandı, biraz tuhaftı ama hiç kötü biri değildi. Kimseye zararı yoktu – ama insanlardan durmadan zarar görüyordu. Arızalı bir beyni olmasının sebepleri film ilerledikçe ortaya çıkmaya başladı. Annesi Penny Fleck şimdiki zamanda başarısız bir komedyen olan oğluyla beraber yaşayan ve onun yardımına muhtaç olan yaşlı bir kadındı. Ama geçmiş zamanlarda çok kötü şeyler yaşanmıştı. Arthur’un sıyırmaya eğilimli olmasının, tuhaf davranışlarının, anlamsız gülme nöbetlerinin, giderek daha çok delirmesinin görünenlerden öte, geçmişe dayalı sebepleri de vardı ve oldukça sağlam sebeplerdi bunlar.

Annesi, patronu, ona, üstünde bir silah olmaması gerektiğini söylediği halde ısrarla bir tabanca veren iş arkadaşı, Murray Franklin, palyaçoluk yaparken veya metroda giderken karşısına çıkan insanlar…gerçekten, iş arkadaşlarından biri olan cüce adam dışında Arthur’a kazık atmayan, ona kötülük yapmayan, kaba davranmayan, zarar vermeyen tek bir Allah’ın kulu yoktu.

İki laf edebildiği, ilaçlarını yazdırdığı bir psikolog vardı, hükumet bu hizmet için ödenek ayırmayı kesince o da elinden gitti.

Bunlar herkese Arthur’un yaptırdıklarını yaptırır mıydı, herkesi onu dönüştüğü kişiye dönüştürür müydü? Hayır. Ama işte – benzer bir hayata maruz kalan diyelim ki on bin kişiden biri de böyle olabilir. Arthur’un yaptıklarını beğenmezsiniz, haklı bulmazsınız, onaylamazsınız. Sağlıklı bir beynin bunları onaylaması söz konusu olamaz. Ama onu birazcık olsun anlarsınız – kendisini Joaquin Phoenix gibi bir oyuncu canlandırdığı için belki de. Adam anlatabiliyor, hem de mükemmel bir şekilde.

Şiddet sahneleri bana öyle çok kan dondurucu, çok feci falan gelmedi. Bir sürü korku filminde bunlara beş basacak sahneler var.

Arthur’un etkisiyle kafamı bozan insanları ortadan kaldırmayı düşünmeye başlamış falan da değilim.

Onun için üzüldüm ben aslında – her şeye rağmen. Kimse öyle bir çocukluk geçirmemeliydi. Böyle dışlanmamalı, bu kadar geri püskürtülmemeliydi.

İnsanlarla sohbet etmek, onları güldürmek, bir şekilde aralarında kaynamak istiyordu. Arkadaşlık, yakınlık kurmak istiyordu. Evet, sempatik biri değildi, evet, tuhafa, itici davranışları vardı ama bunlar insanlardan o muameleyi görmesi için sebep olmalı mıydı? Olmamalıydı.

Var ya, yazsam daha yazarım. Ama artık durayım ve yazıyı yayınlayayım diyorum.

Ziyaretiniz için teşekkür ederim. Ve bu filmi mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.