Sen ne yorucu bir memleketsin
Evet, coğrafya olarak derin ve güzel
Ama
Bir nefes aldırmıyosun insana
Çok yoruyorsun çok, perişan ediyorsun
Yine de, yaşamayı bildiğim tek yersin
Bir şey olmasın sana
Sen ne güzel bir memleketsin
Dağın taşın, denizin gökyüzün ne güzel
Ama çok hırpalıyorsun insanı
Her gün biraz daha çok
Aklını fikrini yerinden ediyorsun
Sanki kötü bir yerlere götürülüyorsun ve
Bizi de peşinden sürüklüyorsun
Sen ne karışık bir memleketsin
Ne yalancı, ne kandırıkçı bazen
Ne acımasız, ne vicdansız yer yer
Ne anlaşılmaz, ne içinden çıkılmaz bir şeysin
Hayatımsın bir yandan…hayatımız
Pisi pisine ölümümüz olmaya da talipsin
Sen nasıl toz duman bir memleketsin
Korku filmi afişi gibiydin dün gece
Ve bu sabah: Meydanlara Çağrılıp Ölenler Diyarı
Herkesin oğlu olabilecek
Emredileni yapmak zorunda olan
Ve bu yüzden yerlerde sürüklenen Mehmetçikler diyarı
Acaba kendin anlıyor musun sana yapılanları?
Ben anlamadım, bana da anlatsan keşke
Sen bir zamandır sanki başka bir memleketsin
Daha geri, daha eksik, daha az
Daha zalim, daha kara, daha yaşanmaz
Daha sinsi, daha vicdansız, daha günahkar
Sırada bize yaşatacağın neler var?
