Ben ilk defa bugün duydum bu toksik ilişki ifadesini, siz duymuş muydunuz? Tanımladığım zaman göreceksiniz ki hemen hepimizin bildiği bir ilişki türü bu. Daha çok kadın – erkek ilişkisi için kullanılmakla beraber aslında aile içi ilişkileri, arkadaşlık ilişkilerini falan da kapsayan bu ifade insanın kendini yetersiz, güvensiz ve mutsuz hissetmesine yol açan ilişkiler için kullanılıyor.
Sizi bağımlı kılan, aşağıya çeken, ezen, kendinizi ortaya koymanıza izin vermeyen bir ilişkiniz varsa toksik (Zehirli, zehirleyen) bir ilişki içinde olduğunuzu düşünebilirsiniz.
Meseleye daha çok aşk ve evlilik üzerinden bakılmasının sebebi aile ve arkadaşlık ilişkileriyle özel hayat kapsamındaki ilişkilerin doğasının farklı olması. Aşkın insanda yarattığı etkiler ve karşısına çıkardığı sorunlar daha kendine özgü ve daha karmaşık; ayrıca insanlar ilişki sorunlarını pek açık etmeseler de kendi içlerinde ciddi sorunlar yaşayabiliyorlar.
Sonuçta toksik ilişki denilince akla daha çok insana zarar veren aşk ilişkileri ve evlilikler geliyor. Peki, ilişkinizin bu kategoriye girip girmediğini nasıl anlayacaksınız? Bakınız şöyle:
İlişkinizin içinde kendinizi genel olarak kötü hissediyorsanız, size eksik / yanlış bir şeyler varmış gibi geliyorsa;
Partneriniz yemeyip içmeyip sizi eleştiriyorsa, siz de kendinizi hep hatalı hissediyorsanız, ömrünüz özür dilemekle geçiyorsa, kendinizde doğru bir şey olmadığını ve bir kusurlar, yanlışlar abidesi olduğunuzu düşünmeye başladıysanız;
Partnerinizin başarılarınızı, size sevinç ve keyif veren şeyleri baltaladığını hissediyorsanız;
Sizin duygu, düşünce ve talepleriniz hep arka plana atılıyorsa, sorunlarınız önemsenmiyorsa, yapılması gereken bütün fedakarlıkları siz yapıyorsanız;
İlişkiniz yerinde sayıyor, hiç bir gelişim ve değişim yaşanmıyorsa; örneğin uzun zamandır beraber olduğunuz halde ortak bir gelecek için planlar yapılmıyorsa, kendi hayatınızda yapmak istediğiniz değişiklikler desteklenmiyorsa sizin ilişkiniz toksik ilişki olarak tanımlanabilir.
Toksik ilişkiler hangi özelliklerdeki insanların başına geliyor olabilir dersiniz? Bağımlı kişilik yapısına sahip olanlar, kendine güvenmeyen ve değer vermeyen kişiler, bir çaresizlik durumu içinde bulunanlar, aşktan gözü kör olanlar, ilişkisini bitirdikten sonra yalnız kalmaktan, ortada kalmaktan, rahatsız edilmek ve / veya ayıplanmaktan korkanlar, ilişkisinden bir şekilde çıkar sağlayanlar bu tür ilişkileri yürütmeye daha bir eğilimli olurlar sanırım.
Aşk tuhaf bir şey, kendisini mutsuz eden birini bile sevebiliyor insan. Bazen de o kişiye mecbur oluyor veya kendini mecbur olduğuna inandırıyor. Bunun tehlikeli bir şey olduğunu düşünüyorum; bir olumsuzluğun içinden çıkmanızın imkansız olduğuna inanırsanız çare ve çözüm aramazsınız, öyle mutsuz mutsuz yuvarlanıp gidersiniz. İnsan ilişkisinin veya evliliğinin devam etmesi için elinden geleni yapmalı evet, ama tek başınıza çaba gösteriyorsanız büyük ihtimalle bir şey elde edemezsiniz.
Karışık işler bunlar ama insan mümkünse kendisine mutsuzluk veren ilişkilerden kurtulmaya çalışmalı sanki. Hayat geçip gidiveriyor, bir gün kendini bir ömür birisi için çaba göstermiş, fedakarlık yapmış, kendini hep arka plana atmış ama eline hiçbir şey geçmemiş olarak bulmak var. Bu kadar şeyden sonra bir takdir bile edilmemek üzer insanı.
İlişkinizin sizi tükettiğini, gülüşlerinizi azalttığını, hep alttan alan ve şımartan ama asla şımartılmayan, hakkı teslim edilmeyen biri olduğunuzu düşünüyorsanız önce çözüm yolları üzerinde düşünün, hatta nasıl hareket etmeniz gerektiği konusunda bir uzmana danışın. Ama baktınız olacak gibi değil bu faydadan çok zarar, keyiften çok sıkıntı veren ilişkiden sıyrılmaya çalışın. Aksi takdirde uzun vadede durum daha beter bir hal alabilir. Veya ömrünüz kendinizi gerçekleştiremeden, yeteneklerinizi sınayamadan, başarabileceğiniz şeyleri deneyemeden geçip gider.
